We love you Cracow, we do!!
Door: Jacco
Blijf op de hoogte en volg Jacco
30 November 2014 | Polen, Krakau
Hallo allemaal,
Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat van me heb laten horen, maar ik heb het nogal druk gehad met school de laatste weken. Het is dan ook al 2 weken geleden dat ik naar Krakau ben geweest, maar ik wil jullie deze fantastische trip natuurlijk niet onthouden.
Waar ik me in september al had ingeschreven en al heel lang aan het uitkijken was naar deze trip, eindelijk was het zover, we gingen naar Krakau in Polen! We moesten donderdag 's morgens al heeeel vroeg verzamelen, al om kwart voor 6 moesten we klaar staan om te vertrekken. Alleen toen we aankwamen bij het verzamelpunt, bleek de bus onderweg daar naartoe kapot gegaan te zijn. Het zou nog een uur duren voor er een vervangende bus zou komen, dus hebben we binnen onder het genot van een heel erg welkom kopje koffie zitten wachten. Toen het uur bijna voorbij was, kwam de organisatie even vertellen dat het nog wel een uurtje zou kunnen duren voor de bus er was. Uiteindelijk om HALF 9 zaten we in de bus en konden we vertrekken naar Polen.
Voor we daadwerkelijk in Krakau aankwamen gingen we eerst nog langs de Tyskie bierbrouwerij, het grootste biermerk van Polen. Na een rondje door het museum was het tijd voor het hoogtepunt van de brouwerij, de proeverij! Dat smaakte wel na zo'n lange busreis. Daarna reden we door naar Krakau en kwamen we aan bij ons hostel in het centrum van de stad. 's Avonds hebben we in een traditioneel Pools restaurant gegeten om vervolgens het nachtleven van de stad te verkennen.
De volgende dag stond ons een stadswandeling door het centrum van Krakau te wachten, wat een mooie stad. Vooral het centrale plein was erg mooi, en de herfstkleuren van de bomen maakten het plaatje compleet. Later die dag gingen we naar de zoutmijnen van Wieliczka. Na een afdaling van 130 meter waren we in de oude hoofdschacht van de mijn terecht gekomen. De gids vertelde dat alles in de mijn zout smaakte, dus ik bedacht me geen moment en nam de proef op de som, een klein likje langs de muur, en ze had gelijk het smaakte erg zout. Ze vertelde ook dat de vloer zout smaakte, maar dat geloofde ik wel, de vloer likken ging mij in tegenstelling tot wat anderen te ver haha. In de grot waren allerlei mooie sculpturen te zien en er was zelfs een hele kerk uitgehouwen waar nog steeds iedere zondag diensten worden gehouden. Een ding heb ik wel geleerd, het mijnwerkersbestaan was niks voor mij geweest, ik heb namelijk de helft van de tour gebogen moeten lopen, omdat de gangen niet echt gemaakt waren voor de wat langere medemens. Achja toch maar bedrijfseconomie blijven studeren dan. 's Avonds hebben we in diezelfde mijn op 130 meter diepte gegeten, dat is toch wel apart als je erover nadenkt. Nadat we weer terug waren gekomen in ons hostel, gingen we de stad weer in voor een kroegentocht. Wat een hele gezellige avond werd tot in de late/vroege uurtjes.
Maar de volgende dag stond er iets van een ander kaliber op het programma, een bezoek aan het concentratiekamp Auschwitz/Birkenau, een van de hoofdredenen dat ik meewilde op deze trip. Ik had wel verwacht dat het een beladen dag zou worden, maar eenmaal daar aangekomen overtrof het deze verwachtingen. Zelfs het weer had zich aangepast aan de sfeer, een grijze en grauwe dag. De verhalen van de gids, de foto's, de cijfers en de gebouwen, alles samen maakt echt indruk. Als je nagaat wat zich daar allemaal heeft afgespeeld en hoeveel mensen daar zijn omgekomen, dan lopen de koude rillingen over je rug, onmenselijk... Wat mij het meeste aangreep zijn de enorme kamers met bezittingen van de Joodse gevangenen, die zij hadden meegenomen in de veronderstelling naar een beter leven te gaan. Duizenden koffers, schoenen, brillen en zelfs hun haar werd hen afgenomen, afschuwelijk is het. De sfeer had ook zijn uitwerking op onze groep, niemand lachte meer en iedereen was enorm triest gestemd, zowel in het concentratiekamp zelf als tijdens de busreis terug. Dit herinnert je weer hoe dankbaar we mogen zijn dat wij gewoon in vrijheid mogen leven en al deze geweldige ervaringen zoals studeren in het buitenland kunnen meemaken. Dat we deze gruweldaden en hen die zijn omgekomen nooit mogen vergeten.
Nadat we terug waren in het hostel, duurde het even voordat iedereen weer de oude was. Na weer lekker Pools te hebben gegeten bij het Poolse specialiteiten restaurant, merkte je dat de sfeer langzaam weer beter werd. 's Avonds gingen we uit, ja alweer ik weet het :P. De volgende morgen was het weer tijd om naar huis terug te keren. Ik zeg huis, maar ik bedoel dus Wenen. Toch gek hoe een nieuwe stad zo snel als thuis aan gaat voelen als je even weg bent geweest. Eindelijk kon ik weer lekker slapen, want daar was het afgelopen weekend niet zo veel van gekomen. Al bij al was het een geweldige trip met vele gezichten en indrukken, We love you Cracow!
Oja, afgelopen weekend kwamen mijn geliefde ouders hun verloren zoon nog even opzoeken. Kon ik ze eindelijk laten zien, waarom ik zo enthousiast ben over deze geweldige stad. En volgend mij vonden ze het ook wel heel mooi. We hebben veel samen kunnen doen, zoals de bliksem stadtour, het Wiener Riesenrad en de vele kerstmarktjes. Die zijn hier ook allemaal begonnen in Wenen, en het zijn er veel, heel veel. Bijna ieder pleintje heeft wel weer zijn eigen kerstmarkt, met eigen bijpassende glüweinbekers. Bedankt voor de gezelligheid papa en mama, ik heb een heel leuk weekend gehad!
Tot zover weer mijn avonturen en belevenissen vanuit das schöne Wien!
Auf wiederschreiben!
Jacco
Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat van me heb laten horen, maar ik heb het nogal druk gehad met school de laatste weken. Het is dan ook al 2 weken geleden dat ik naar Krakau ben geweest, maar ik wil jullie deze fantastische trip natuurlijk niet onthouden.
Waar ik me in september al had ingeschreven en al heel lang aan het uitkijken was naar deze trip, eindelijk was het zover, we gingen naar Krakau in Polen! We moesten donderdag 's morgens al heeeel vroeg verzamelen, al om kwart voor 6 moesten we klaar staan om te vertrekken. Alleen toen we aankwamen bij het verzamelpunt, bleek de bus onderweg daar naartoe kapot gegaan te zijn. Het zou nog een uur duren voor er een vervangende bus zou komen, dus hebben we binnen onder het genot van een heel erg welkom kopje koffie zitten wachten. Toen het uur bijna voorbij was, kwam de organisatie even vertellen dat het nog wel een uurtje zou kunnen duren voor de bus er was. Uiteindelijk om HALF 9 zaten we in de bus en konden we vertrekken naar Polen.
Voor we daadwerkelijk in Krakau aankwamen gingen we eerst nog langs de Tyskie bierbrouwerij, het grootste biermerk van Polen. Na een rondje door het museum was het tijd voor het hoogtepunt van de brouwerij, de proeverij! Dat smaakte wel na zo'n lange busreis. Daarna reden we door naar Krakau en kwamen we aan bij ons hostel in het centrum van de stad. 's Avonds hebben we in een traditioneel Pools restaurant gegeten om vervolgens het nachtleven van de stad te verkennen.
De volgende dag stond ons een stadswandeling door het centrum van Krakau te wachten, wat een mooie stad. Vooral het centrale plein was erg mooi, en de herfstkleuren van de bomen maakten het plaatje compleet. Later die dag gingen we naar de zoutmijnen van Wieliczka. Na een afdaling van 130 meter waren we in de oude hoofdschacht van de mijn terecht gekomen. De gids vertelde dat alles in de mijn zout smaakte, dus ik bedacht me geen moment en nam de proef op de som, een klein likje langs de muur, en ze had gelijk het smaakte erg zout. Ze vertelde ook dat de vloer zout smaakte, maar dat geloofde ik wel, de vloer likken ging mij in tegenstelling tot wat anderen te ver haha. In de grot waren allerlei mooie sculpturen te zien en er was zelfs een hele kerk uitgehouwen waar nog steeds iedere zondag diensten worden gehouden. Een ding heb ik wel geleerd, het mijnwerkersbestaan was niks voor mij geweest, ik heb namelijk de helft van de tour gebogen moeten lopen, omdat de gangen niet echt gemaakt waren voor de wat langere medemens. Achja toch maar bedrijfseconomie blijven studeren dan. 's Avonds hebben we in diezelfde mijn op 130 meter diepte gegeten, dat is toch wel apart als je erover nadenkt. Nadat we weer terug waren gekomen in ons hostel, gingen we de stad weer in voor een kroegentocht. Wat een hele gezellige avond werd tot in de late/vroege uurtjes.
Maar de volgende dag stond er iets van een ander kaliber op het programma, een bezoek aan het concentratiekamp Auschwitz/Birkenau, een van de hoofdredenen dat ik meewilde op deze trip. Ik had wel verwacht dat het een beladen dag zou worden, maar eenmaal daar aangekomen overtrof het deze verwachtingen. Zelfs het weer had zich aangepast aan de sfeer, een grijze en grauwe dag. De verhalen van de gids, de foto's, de cijfers en de gebouwen, alles samen maakt echt indruk. Als je nagaat wat zich daar allemaal heeft afgespeeld en hoeveel mensen daar zijn omgekomen, dan lopen de koude rillingen over je rug, onmenselijk... Wat mij het meeste aangreep zijn de enorme kamers met bezittingen van de Joodse gevangenen, die zij hadden meegenomen in de veronderstelling naar een beter leven te gaan. Duizenden koffers, schoenen, brillen en zelfs hun haar werd hen afgenomen, afschuwelijk is het. De sfeer had ook zijn uitwerking op onze groep, niemand lachte meer en iedereen was enorm triest gestemd, zowel in het concentratiekamp zelf als tijdens de busreis terug. Dit herinnert je weer hoe dankbaar we mogen zijn dat wij gewoon in vrijheid mogen leven en al deze geweldige ervaringen zoals studeren in het buitenland kunnen meemaken. Dat we deze gruweldaden en hen die zijn omgekomen nooit mogen vergeten.
Nadat we terug waren in het hostel, duurde het even voordat iedereen weer de oude was. Na weer lekker Pools te hebben gegeten bij het Poolse specialiteiten restaurant, merkte je dat de sfeer langzaam weer beter werd. 's Avonds gingen we uit, ja alweer ik weet het :P. De volgende morgen was het weer tijd om naar huis terug te keren. Ik zeg huis, maar ik bedoel dus Wenen. Toch gek hoe een nieuwe stad zo snel als thuis aan gaat voelen als je even weg bent geweest. Eindelijk kon ik weer lekker slapen, want daar was het afgelopen weekend niet zo veel van gekomen. Al bij al was het een geweldige trip met vele gezichten en indrukken, We love you Cracow!
Oja, afgelopen weekend kwamen mijn geliefde ouders hun verloren zoon nog even opzoeken. Kon ik ze eindelijk laten zien, waarom ik zo enthousiast ben over deze geweldige stad. En volgend mij vonden ze het ook wel heel mooi. We hebben veel samen kunnen doen, zoals de bliksem stadtour, het Wiener Riesenrad en de vele kerstmarktjes. Die zijn hier ook allemaal begonnen in Wenen, en het zijn er veel, heel veel. Bijna ieder pleintje heeft wel weer zijn eigen kerstmarkt, met eigen bijpassende glüweinbekers. Bedankt voor de gezelligheid papa en mama, ik heb een heel leuk weekend gehad!
Tot zover weer mijn avonturen en belevenissen vanuit das schöne Wien!
Auf wiederschreiben!
Jacco
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
